Monday, December 2, 2013

"သာသနာလကၤာရစာေမးပြဲအေၾကာင္း''

"သာသနာလကၤာရစာေမးပြဲအေၾကာင္း''


သာသနာလကၤာရဆိုသည္မွာ-သာသနာလကၤာရ၏ အဓိပၸာယ္မွာ “ဗုဒၶျမတ္စြာသာသနာေတာ္၏ အဆင္တန္ဆာ(သို႔မဟုတ္) ဗုဒၶျမတ္စြာ သာသနာေတာ္ကို အလွဆင္ေသာ ပုဂၢိဳလ္” ဟု အဓိပၸာယ္ရသည္။ အင္းဝေခတ္ ေတာင္ဖီလာဆရာေတာ္အား ဆက္ကပ္ခဲ့ေသာ ဘြဲ႕ျဖစ္သည္။ [ သာသန-သာသနာေတာ္၏+အလကၤာရ-တန္ဆာ။]


သာသနာေတာ္ကို တန္ဆာဆင္ရာတြင္-(၁) ပရိယတၱိ = စာေပက်မ္းဂန္သင္ၾကားပို႔ခ်မႈ၊ `(၂) ပဋိပတၱိ =ဘုရားေဟာတရားေတာ္အတိုင္း က်င့္ႀကံမႈဟူေသာ အလုပ္(၂)မ်ိဳးျဖင့္ တန္ဆာဆင္ရ၏။ ထိုအလုပ္(၂)မ်ိဳ းလုပ္ေနသူကိုသာ သာသနာေတာ္ကို အလွဆင္လ်က္ တင့္တယ္ေစေသာ “သာသနာေတာ္၏အဆင္တန္ဆာ”ဟု ဆိုရသည္။


ပရိယတၱိသာသနာ၏ပဓာနက်မႈ-


တရားထူးတရားျမတ္ရဖို႔က်င့္ႀကံရ၏၊ က်င့္ႀကံဖို႔ က်င့္ႀကံနည္းကို သိရ၏၊ က်င့္ႀကံနည္းသိဖ ေရွးဦးစြာ သင္ၾကားရ၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ ပရိယတ္ ပဋိပတ္အလုပ္(၂)မ်ိဳးတြင္ ပရိယတ္အလုပ္သည္ ပဓာနျဖစ္၏။ သင္ၾကားမႈပရိယတ္ေၾကာင့္ သိက်င့္လိုက္နာဖ ြယ္ရာမ်ားကို သိရျခင္းျဖစ္၏၊ သိက်င့္လိုက္နာဖ ြယ္မ်ားကို သိဖို႔ သိက်င့္လိုက္နာဖြယ္ေတြ မ်ားစြာပါရွိေသာ ပါဠိေတာ္ အ႒ကထာမ်ားကို သင္ၾကားၾကရ၏၊ ထိုသို႔ သင္ၾကားရာတြင္ လြယ္ကူလွ်င္ျမန္ ထိေရာက္ေသာ နည္းစနစ္ အေရးႀကီးသည္။


"မဟာဂႏၶာ႐ံုေက်ာင္းတိုက္၏ပညာေရးစနစ္"


မဟာဂႏၶာ႐ံုေက်ာင္းတိုက္၏ ပညာေရးစနစ္ကို သာသနာ့အာဇာနည္တစ္ပါး ျဖစ္ေတာ္မူေသာ က်မ္းျပဳအေက်ာ္ မဟာဂႏၶာ႐ံုဆရာေတာ္သည္ “စာသင္ရင္းက်င့္၊ က်င့္ရင္းစာသင္”ဟူေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ အက်င့္ပဋိပတ္ႏွင သင္ၾကားမႈပရိယတ္တို႔ တစ္ထပ္တည္းက်ေအာင္ မဟာဂႏၶာ႐ံုပညာေရ းစနစ္ကို …


အတန္းအားျဖင့္ ၁။ မူလတန္း သင္ခ်ိန္ (၆)လ `၂။ ပထမတန္း ေရွ႕ပိုင္း (၆)လ ၃။ ပထမတန္း ေနာက္ပိုင္း (၆)လ ၄။ ပထမဆင့္ (၆)လ ၅။ ဒုတိယဆင့္ (၆)လ ၆။ တတိယဆင့္ (၆)လ အားျဖင့္ အတန္း (၆)တန္းခြဲ၍ ခ်မွတ္ေတာ္မူခဲ့ပါသည္။


(ယခုမွာ ပထမဆင့္၊ ဒုတိယဆင့္၊ တတိယဆင့္မ်ား၌ ႏွစ္ေပါက္ႀကိဳးစ ားၾကရသည္။)


မူလတန္းအဆင့္တြင္-(က) ရတနာ့ဂုဏ္ရည္၊ (ခ) ႐ုပ္ပံုရွင္က်င့္ဝတ္၊ (ဂ) ပါဠိသိကၡာႏွင့္ သဒၵါအက်ဥ္း၊ (ဃ) နာမ္ဂိုဏ္း အာခ်ာတ္ဂိုဏ္း တို႔ သင္ၾကားရပါသည္။ ၄င္းတို႔ကို သင္ယူရေသာ စာသင္သံဃာေတာ္တိ ႔သည္ ရတနာသံုးပါး ဂုဏ္ေတာ္အနက္ အဓိပၸာယ္မ်ား၊ သီလယူပံု၊ သီလအက်ိဳး အျပစ္ ပံုဝတၳဳ၊ ကံ, ကံ၏အက်ိဳး စသည္မ်ားသိရျခင္း။ သရဏဂံုယူ၊ သကၤန္းေတာင္းပံု,ကပ္ပံု၊ လိင္, ဒဏ္, ေသခိယ, ခႏၶကဝတ္, ဓုတင္မ်ား သိရျခင္း။ ကတၱား ကံႀကိယာ, ဝိေသသန, ဝိေသသသ် စသည္ထားပံုႏွင့္ ပါဠိစီ အနက္ေပးတတ္လာျခင ္း။ နာမ္ဂိုဏ္း (၁၃)ဂိုဏ္းႏွင့္ အာခ်ာတ္ရုပ္မ်ား စဥ္တတ္လာျခင္းစေသာ အက်ိဳးေက်းဇူးကိ ရရွိႏိုင္ပါသည္။ (2003 ခုႏွစ္ထုတ္၊ တစ္ဘဝသာသနာ စာမ်က္ႏွာ (၂၄၄)တြင္ အက်ယ္ေလ့လာႏိုင္ပါသည္။)


ပထမတန္း (ေရွ႕ပိုင္း)တြင္-(က) ဓမၼပဒအ႒ကထာ (ယမကဝဂ္) (ခ) အေျချပဳသဒၵါ (သႏၶိ၊ နာမ္၊ အာခ်ာတ္) (ဂ) ကထာသလႅာပသိကၡာတို႔ သင္ၾကားရပါသည္။


၄င္းတို႔ကို သင္ယူရေသာ စာသင္သံဃာေတာ္တိ ႔သည္ ဓမၼပဒဇာတ္လမ္းမ်ားသိရျခင္း၊ သႏၶိ နာမ္ အာခ်ာတ္ ရုပ္မ်ားတြက္တတ္လာျခင္း၊ ပါဠိစကားေျပာေလ့က်င့္၍ ေျပာတတ္လာႏိုင္ျ ခင္းစေသာ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားကို ရရွိပါသည္။ (2003 ခုႏွစ္ထုတ္၊ တစ္ဘဝသာသနာ စာမ်က္ႏွာ (၂၄၄-၂၄၅)တြင္ အက်ယ္ေလ့လာႏိုင္ပါသည္။)


ပထမတန္း(ေနာက္ပိုင္း)တြင္-(က) ဓမၼပဒအ႒ကထာ (အပၸမာဒဝဂ္) (ခ) အေျချပဳသဒၵါ (ကိတ္၊ ဥဏာဒ္၊ ကာရက) (ဂ) သဂၤဟႏွင့္ အေျချပဳသၿဂႋဳဟ္ (ေအာက္ ၃-ပိုင္း)တို႔ကို သင္ၾကားရပါသည္။


၄င္းတို႔ကို သင္ယူရေသာ စာသင္သံဃာေတာ္တိ ႔သည္ ဓမၼပဒဇာတ္လမ္းမ်ားပိုမို သိရျခင္း၊ ကိတ္၊ ဥဏာဒ္၊ ကာရကရုပ္မ်ား တြက္တတ္လာျခင္း၊ သၿဂႋဳဟ္သရုပ္မ်ား သေဘာေပါက္လာျခင္း စေသာ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ား ရရွိပါသည္။ (2003 ခုႏွစ္ထုတ္၊ တစ္ဘဝသာသနာ စာမ်က္ႏွာ ၂၄၅)တြင္ အက်ယ္ေလ့လာႏိုင္ပါသည္။)


ပထမဆင့္တြင္-(က) ဝိနည္းမဟာဝါပါဠိေတာ္ (ခ) အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္ (ဧကနိပါတ္မွ တိကအကုန္) (ဂ) ဓမၼပဒအ႒ကထာ (ယမကဝဂ္ႏွင့္ အပၸမာဒဝဂ္) (ဃ) အေျချပဳသဒၵါ (သႏၶိ၊ နာမ္၊ အာခ်ာတ္၊ ကာရက) (င) အေျချပဳသၿဂႋဳဟ္ (ေအာက္သံုးပိုင္းႏွင့္ သဘာဝအရေကာက္)စသည္တို႔ကို သင္ၾကားရပါသည္။


၄င္းတို႔ကို သင္ယူရေသာ စာသင္သံဃာေတာ္တိ ႔သည္ ဘုရားေဟာပါဠိေတာ္ကို တိုက္ရိုက္ကိုင္၍ အနက္လွည့္ နားလည္ သေဘာေပါက္လာျခင္း၊ သုတၱန္မ်ား၊ ဇာတ္ေကာင္းမ်ား၏ အေၾကာင္း နားလည္လာျခင္း၊ သၿဂႋဳဟ္ကိုလည္း ဇာတ္ေကာင္းမ်ား၏ သေဘာ သဘာဝျဖစ္ပံု၊ ၄င္းကို ယွဥ္ဖက္တရားစသည္ ရွာေဖြထုတ္တတ္လာျခင္းစေသာ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ား ရရွိလာသည္။ (2003 ခုႏွစ္ထုတ္၊ တစ္ဘဝသာသနာ စာမ်က္ႏွာ ၂၄၅-၂၄၆)တြင္ အက်ယ္ေလ့လာႏိုင္ပါသည္။)


ဒုတိယဆင့္တြင္-(က) စူဠဝါႏွင့္ ပရိဝါပါဠိေတာ္မ်ား (ခ) အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္ (စတုကၠနိပါတမွ ဆကၠနိပါတအကုန္) (ဂ) ဓမၼပဒအ႒ကထာ (စိတၱဝဂ္မွ ဒ႑ဝဂ္အကုန္) (ဃ) အေျချပဳသဒၵါ (အစမွ အဆံုးအထိ) (င) အေျချပဳသၿဂႋဳဟ္ (ေအာက္၆-ပိုင္းႏွင့္ ဝီထိခ်ပံု) စသည္တို႔ကို သင္ၾကားရပါသည္။ ၄င္းတို႔ကို သင္ယူရေသာ စာသင္သံဃာေတာ္တိ ႔သည္ ဝိနည္းသေဘာဆုိင္ရာ ဝါဒမ်ား နားလည္လာျခင္း၊ သုတၱန္မ်ား၏ လကၡဏာမ်ား သိလာျခင္း၊ ဓမၼပဒဇာတ္မ်ားထဲမွ ဇာတ္ေကာင္းမ်ား၏ စိတ္ျဖစ္ပံု၊ အာ႐ံု၊ ဘံု၊ ပုဂၢိဳလ္စသည္ကို သိရျခင္းစေသာ ေက်းဇူးမ်ားကို ရရွိပါသည္။ (2003 ခုႏွစ္ထုတ္၊ တစ္ဘဝသာသနာ စာမ်က္ႏွာ ၂၄၆)တြင္ အက်ယ္ေလ့လာႏိုင္ပါသည္။)


တတိယဆင့္တြင္-(က) ပါရာဇိကဏ္ႏွင့္ ပါစိတ္ပါဠိေတာ္မ်ား (ခ) အဂုၤတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္(သတၱကနိပါတ္မ ဧကာဒသကနိပါတ္အကုန္) (ဂ) ဓမၼပဒအ႒ကထာ (အကုန္) (ဃ) အေျချပဳသဒၵါ(အကုန္) (င) အေျချပဳသၿဂႋဳဟ္ (အကုန္)အျပင္ ပ႒ာန္းပစၥည္းၿပိဳင္နည္းစသည္တို႔ကို သင္ၾကားရပါသည္။ ၄င္းတို႔ကို သင္ယူရေသာ စာသင္သံဃာေတာ္တိ ႔သည္ ဝိနည္းသေဘာ၊ အဂုၤတၱိဳရ္လာ လကၡဏာမ်ား၊ ဓမၼပဒဇာတ္ေကာင္မ်ားမွ ပ႒ာန္းနည္း သြယ္ပံု ပဋိစၥသမုပၸါဒ္နည္းသြယ္ပံု အမ်ိဳးမ်ိဳးကို သိရျခင္းစေသာ အက်ိဳးေက်းဇူးမ် ား ရရွိပါသည္။ (2003 ခုႏွစ္ထုတ္၊ တစ္ဘဝသာသနာ စာမ်က္ႏွာ ၂၄၆)တြင္ အက်ယ္ေလ့လာႏိုင္ပါသည္။)


မဟာဂႏၶာ႐ံုပညာေရးစနစ္အရ သင္ၾကားလာခဲ့ေသာ စာသင္သာသံဃာေတာ္ တစ္ပါး၏ သာသနာအရည္အခ်င္းမွာ (၃)ႏွစ္ခန္႔မွ်ျဖင့္ ဝိနည္း(၅)က်မ္းလံုး ေပါက္ေျမာက္ျခင္း၊ သုတၱန္ပါဠိေတာ္အ ဂၤုတၱိဳရ္(၁၁)က်မ္းလံုး ေပါက္ေျမာက္ျခင္း၊ ဓမၼပဒအ႒ကထာႀကီး(၂)အုပ္လံုး ေပါက္ေျမာက္ျခင္း၊ သဒၵါ သၿဂႋဳဟ္မ်ားအကုန ္ေပါက္ေျမာက္ျခင္းအျပင္ ဆိုင္ရာဆိုင္ရာ အ႒ကထာ ဋီကာမ်ားကိုလည္း ၾကည့္႐ွဳႏိုင္ၿပီ ျဖစ္ပါသည္။


အထက္ပါ အတန္းစဥ္ သံုးဆင့္ကို ေအာင္ျမင္မွသာ သာသနာလကၤာရစာေမးပြဲကို ေျဖဆိုခြင့္ရၿပီး “သာသနာလကၤာရအေက် ာ္ဘြဲ႕”ကို ရရွိႏိုင္ပါသည္။ (ျခြင္းခ်က္အေနျဖင့္ သာသနာလကၤာရစာေမးပြဲဝင္ႏိုင္သည့္ အရည္အခ်င္းရွိပါကအထက္ပါသံုးဆင့္ မေအာင္ျမင္ေသာ္လည္း ေျဖဆိုခြင့္ေပးပ ါသည္။)


ဤသို႔ေက်းဇူးႀကီးမားလွေသာ ပညာေရးမူစနစ္အရ ပထမဆင့္၊ ဒုတိယဆင့္၊ တတိယဆင့္မ်ားကို “မဟာဂႏၶာရာမိကသာ သနာလကၤာရ”ဟူေသာ အမည္ျဖင့္ ႏွစ္စဥ္က်င္းပလာခဲ့ရာ ယခုႏွစ္တြင္ (၂၃)ႀကိမ္ေျမာက္ ရွိခဲ့ပါၿပီ။


ဦးဖုိးက်ား (၁၈၉၁-၁၉၄၃)

ဦးဖုိးက်ား (၁၈၉၁-၁၉၄၃)


ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၂၅၂ခုႏွစ္၊ ေႏွာင္းတန္ခူးလျ ပည္႕၊၁၈၉၁-ခုႏွစ ္၊ မတ္လ(၂၃)ရက္ တနလၤာေန႔တြင္ အဖ-ပရိကၡရာကုန္သည္ ဦးေဖႏွင့္ အမိ ေဒၚေဒါင္းတို႔က ဟသၤာတခရိုင္ နိဗၺာန္ရြာ၌ဖြား ျမင္သည္။ သားခ်င္း(၄)ဦးတြ င္ အငယ္ဆံုးျဖစ္သည္။ ပညာေရး


၁၈၉၇ - အသက္(၆)ႏွစ္အရြယ္္၌နိဗၺာန္ရြာ ဦးသာသနေက်ာင္းတြင္ ပညာစသင္သည္။ ၁၉၀၀ - အသက္(၉)ႏွစ္အရြယ္တြင္ ေလးမ်က္ႏွာၿမိဳ႕နယ္ ကံကုန္ရြာ ဆရာေတာ္၏ေက်ာင္း၌ ပညာဆက္လက္ ဆည္းပူးသည္။ ထိုေက်ာင္းမွျမန ္မာ(၇)တန္းစာေမးပြဲႏွင့္ ဆရာျဖစ္သင္ေအာင္ ျမင္သည္။ ဆရာျဖစ္သင္ေအာင္ ျပီး ပုသိမ္ခရုိင္ အသုတ္ျမိဳ႕တြင္ အလယ္တန္းျပဆရာအျ ဖစ္ေဆာင္ရြက္။ တစ္ဖန္ ေက်ာင္းဆရာအလုပ္ မွထြက္၍ ပုသိမ္ ျမိဳ႕တိုင္တရာ(စ ေကာကရင္)ေက်ာင္းတြင္ ပညာဆက္လက္ဆည္းပူးသည္။


၁၉၀၇ - ျမန္မာသကၠရာဇ္ (၁၂၇၈)ခုတြင္-ထိ တိုင္တရာေက်ာင္းမွပင္ အဂၤလိပ္ ျမန္မာ(၉)တန္းေအာင္ျမင္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဆန္စက္တစ္ခုတြင္ တာလီစာေရး၀င္လုပ ္ျပန္သည္။ ေခတၱသာလုပ္ျပီး ပညာဆက္လက္ဆည္ပူးလိုျပန္ သျဖင့္ တိုင္တရာေက်ာင္းတြင္ပင္ ဆက္လက္ဆည္းပူးသည္။


၁၉၁၇ - အသက္(၂၇)ႏွစ္အရြ ယ္တြင္ ထိုတိုင္တရာေက်ာင္းမွပင္ အဂၤလိပ္ျမန္မာ(၁ ၀)တန္းေအာင္ျမင္ခဲ႕။ ထိုႏွစ္တြင္ပင္ ဂ်ပ္ဆင္ေကာလိပ္ဆက္တက္သည္။ (ျမန္မာစာ၊ ျမန္မာသမိုင္း)ကို လိုက္စားခဲ့သည္။ ဂ်ပ္္ဆင္ေကာ လိပ္တြင္ ဦးဖိုးလတ္ (ေနာင္ယဥ္ေက်းမူအတြင္း၀န္)၊ ဦးျမင့္(ေနာင္-ေ နရွင္နယ္ဦးျမင့္ ) တို႔ႏွင့္အတူ ဗုဒၺၶဘာသာ အသင္းတည္ေထာင္သည္။ ဦးဖိုးလတ္၊ ဦးျမင့္တို႔၏ လမ္းညႊန္မႈျဖင့္ ပါဠိဆရာေစာ၊ လယ္တီပ႑ိတဦးေမာင္ၾကီး၊ဆရာလြန္း( သခင္ကိုယ္ေတာ္မိွုင္း)တို႔ထံတြင္ တပည့္ခံ၍ ျမန္မာမွု၊ျမန္မ ာစာေပ၊ ျမန္မာ့သမိုင္းတ ို႔ကို ဆည္းပူးသည္။ ဦးဖိုးက်ားသည္ ေက်ာင္းသားၾကီးဘ၀ကပင္ ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာ၌ စာေပအေရးအသားကိုအစျပဳခဲ႕သည္။ ၁၉၂၂-ခုႏွစ္ခန္႔တြင္ ဘီေအစာေမးပြဲ ေအာင္သည္။ ႏိုင္ငံေရး


၁၉၂၀ - ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ အက္ဥပေဒကိစၥႏွင့္ သပိတ္ေမွာက္ရာ (ဦးဖိုးလတ္၊ ဦးျမင့္)တို႔ႏွင့္အတူပါ၀င္ခဲ့။ ဦးဖုိးလတ္၊ ဦးျမင့္ တုိ႕ႏွင့္ အတူ ဦးဖုိးက်ားသည္ ဂ်က္ဆင္ေကာလိပ္တြင္ ဗုဒၶဘာသာ အသင္းကုိ တည္ေထာင္ခဲ့သည္။ စကား အေဟာ အေျပာ ေကာင္းသူ ဦးဖုိးက်ားသည္ ျမန္မာျပည္အရပ္ရ ပ္သို႔ လွည့္၍ သပိတ္တရား ေဟာသည္။ သံုးခြတြင္တရားေဟာရာ နယ္ခ်ဲ႕ျဗိတိသွ် တရားဥပေဒ ႏွင့္ ျငိစြန္းသည္ဆိုက ာ ဒဏ္ေငြ(၁၀၀)က်ပ္အတပ္ခံရသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ျဗိတိသွ်ပညာေရးႏွင့္စင္ျပိဳင္ အမ်ိဳးသားပညာေရး တည္ေထာင္ရာတြင္ ပါ၀င္ခဲ့သည္။


အဂၤလိပ္ သကၠရာဇ္ ၁၉၂ဝ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ေက်ာင္းသား သပိတ္ႀကီး ျဖစ္ေပၚလာေသာ အခါ၌ မူကား မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ ရင့္သန္ရင္း ရွိေသာ ဦးဖုိးက်ား သည္လည္း လက္ပုိက္ လ်စ္လ်ဴ ႐ႈ၍ မေနႏုိင္။ ပါဝင္ ဆင္ႏႊဲကာ အမ်ဳိးသား ေက်ာင္းမ်ား ေပၚေပါက္ လာသည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ အမ်ဳိးသား ပညာဝန္ အျဖစ္ အစုိးရ ရာထူးကုိ မယူဘဲ ေဆာင္႐ြက္ ခဲ့ေလသည္။ ထုိစဥ္ အတြင္း ပညာဝန္ အျဖစ္ ထမ္း႐ြက္ရင္းလည္း က်မ္း အမ်ဳိးမ်ဳိးကုိ ျပဳစုသည္။ တိမ္ျမဳပ္ ေပ်ာက္ကြယ္ ေနသည္ တုိ႕ကုိလည္း တည္းျဖတ္ ပုံႏွိပ္ ထုတ္ေဝ ျဖန္႕ျဖဴးသည္။


၁၉၂၁ - အမ်ိဳးသားပညာေရး ေကာင္စီ(စီအင္အီ း)၌ ဦးစိုး၀င္း၊ မစၥတာအိုင္းယား တို႔ႏွင့္အတူ အမ်ိဳးသားပညာေရးအား ၾကိဳးပမ္းေဆာင္ရ ြက္၍ အမ်ိဳးသားပညာ၀န္အျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္။ စာေပေရးသားျပဳစု ျခင္း


အမ်ိဳးသားတကၠသိုလ္၊ အမ်ိဳးသားေက်ာင္းမ်ား ေပၚလာေသာအခါ ျမန္မာစာ၊ ျမန္မာ့သမိုင္းတ ိ႔ကို ေလးထားသင္ၾကားေပးခဲ့သည္။ ၁၉၂၇-ခုႏွစ္တြင္ မိမိေနထိုင္ရာ (ထိုစဥ္က)ကာလဘတ္ လမ္း ေနအိမ္တြင္ ျမန္မာ့ဂုဏ္ရည္ ပံုႏွိပ္စက္ ႏွင့္ ျမန္မာ့ဂုဏ္ရည္ စာအုပ္တိုက္တို႔ကို တည္ေထာင္သည္။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ေခတ္တြင္ ဦးဖိုးက်ားကို ဂုဏ္ျပဳေသာအားျဖ င့္ ကာလဘတ္လမ္းကို ျမန္မာ့ဂုဏ္ရည္လမ္းဟု ေျပာင္းလဲ ေခၚေ၀ၚခဲ့သည္။ ျမန္မာရာဇ၀င္ကို သင္ၾကားေလ့လာႏုိင္ေစရန္ လြယ္ကူေသာ စကားေျပျဖင့္ျမန ္မာ့ဂုဏ္ရည္ဟူေသာ စာတစ္အုပ္ကို ေရးသားျပဳစုခဲ့သ ည္။ ထို႔ေနာက္ ထိုစာအုပ္ကိုပင္ အနည္းငယ္ျပင္ဆင္ ၍ျမန္မာ့ဂုဏ္ရည္ ရာဇ၀င္ဖတ္စာပထမတ ြဲႏွင့္ဒုတိယတြဲႏွစ္တြဲထုတ္ေ၀ခဲ့သည္။


ေက်ာင္းမ်ားတြင္ ေလ့လာသင္ ၾကားႏုိင္ရန္ႏွင ဗုဒၶ၀ါဒီျမန္မာလ ူမ်ိဳးတို႔ လြယ္လင့္တကူ ဖတ္ရွူႏုိင္ေစရန ္ ငါးရာ့ငါးဆယ္ ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္မ်ားကို ျပဳစုေရးသားခဲ့။ ထို႔ျပင္ ဦးပုညအတၳဳပၸတၱိႏွင့္ေရသည္ျပဇာတ္။ ဦးပုညအတၳဳပၸတိၱႏွင့္ ၀ိဇယျပဇာတ္။ ေပါရာဏအဘိဓာန္၊ ပုသိမ္ရာဇ၀င္ႏွင ္ဦးထြန္းရွိန္ အတၳဳပၸတၱိတို႔ကိုလည္း ျပဳစုေရးခဲ့သည္။ ပညာ၀န္အျဖစ္ေဆာင္ရြက္စဥ္ အေတြ႕အၾကံဳမ်ားကိုလည္း ကိုယ္ေတြ႕၀တၳဳမ် ားအမည္ျဖင့္ တိိုးတက္ေရးမဂၢဇ င္းတြင္ ေရးသားခဲ့သည္။ သတင္း စာ၊ဂ်ာနယ္၊မဂၢဇင ္းမ်ားတြင္လည္းထူးျခားထက္ျမက္ေသာ ေဆာင္းပါးမ်ားေရ းသားခဲ့သည္။ အိမ္ေထာင္ေရး


၁၉၂၉ - မကၠဆင့္ကုမၸဏီစာေရးၾကီး ဦးေမာင္ကေလး၊ သိမ္ၾကီးေစ်းကြမ ္းရဲြၾကီး ေဒၚဒၚသိန္းတို႔၏သမီး မေအးၾကည္ႏွင့္ ကာလဘတ္လမ္း အိမ္၍ပင္ လက္ထပ္သည္။ ၁မေအးၾကည္သည္ ပုံႏွိပ္စက္ဘက္က ဂ႐ုစိုက္၍ လုပ္သည္။ မေအးၾကည္သည္ ၁၉၃၉ ခု ႏွစ္ဦးတြင္ ကြယ္လြန္ခဲ့ေလသည္။ သားတစ္ဦး(ေဇာ္၀င္းက်ား) တစ္ေယာက္သာ ထြန္းကားခဲ့သည္။ ဦးဖိုးက်ားသည္ ဒု-ကမၻာစစ္ျပီးသည္အထိ အမ်ိဳးသားပညာ၀န္ အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္


၁၃၀၃ - စစ္အတြင္း အင္းစိန္ခရိုင္ ထန္းတပင္ျမိဳ႕တြင္ စစ္ေဘးတိမ္းေရွာင္ရင္း ေႏွာင္းတန္ခူးလျ ပည့္ေက်ာ္(၆)ရက္၊ ၁၉၄၂-ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ(၁၁)ရက္၊ ေသာၾကာေန႕တြင္ ထန္းတပင္ျမိဳ႕တြင္ကြယ္လြန္ခဲ့သည္။ ထင္ရွားသည့္စာအုပ္အခ်ိဳ႕


ကုိယ္ေတြ႕ဝတၳဳမ်ား (၆)တြဲ ေခတ္မီ ျမန္မာရာဇဝင္ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ - (၁၉၃၇ ခုႏွစ္) ငါးရာ့ ငါးဆယ္ ေကာက္ႏုတ္ခ်က္မ်ား ပုသိမ္ရာဇဝင္ - ၁၉၂ဝ ျပည့္ႏွစ္ ေပါရာဏ အဘိဓာန္ ျမန္မာ့ဂုဏ္ရည္ ရာဇဝင္ဖတ္စာ(၂)တ ြဲ ဦးထြန္းရွိန္ အတၴဳပၸတၲိ - (၁၉၂၃ ခုႏွစ္) စေလဦးပုည အတၴဳပၸတၲိႏွင့္ ေရသည္ျပဇာတ္ ဦးပုည အတၴဳပၸတၲိႏွင့္ ဝိဇယျပဇာတ္ သီေပါမင္းပါေတာ္ မူ အေရးေတာ္ပံု ၃၇မင္း ေျမာက္ပိုင္းဗုဒ ၶဘာသာ မဟာယနဂိုဏ္း အေလာင္းေတာ္ကႆပ အလယ္တန္း ျမန္မာရာဇ၀င္အက်ဥ္း


ကိုးကား


ျပန္ၾကားေရးႏွင့ ္ ျပည္သူ႕ ဆက္ဆံေရး ဦးစီး ဌာန (႐ံုးခ်ဳပ္) စာတည္း အဖြဲ႔က စုေဆာင္း ျပဳစုေသာ ‘ႏွစ္ဆယ္ ရာစု ျမန္မာ စာေရး ဆရာ မ်ားႏွင့္ စာစု စာရင္း’ စာအုပ္ (ပညာေ႐ႊေတာင္ စာအုပ္တုိက္ ၂ဝဝ၃ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ၊ ပထမ အႀကိမ္)


(မည္သူမဆို မွ်ေ၀ယူနိုင္သညShwe Eaim Si ေရႊအိမ္စည္စာၾကည့္တိုက္ - စာေပဒါနျပဳသည္)


ဓုတင္ ဆိုသည္မွာ

ဓုတင္ ဆိုသည္မွာ


ဓုတင္ ဆိုသည္မွာ ကိေလသာကို ခါထြက္ေၾကာင္း ေခါင္းပါးေစသည့္ အက်င့္တရားမ်ား ျဖစ္သည္။ အက်ဥ္းအားျဖင့္ ဓုတင္ ၁၃-ပါး ရွိသည္။


၁။ ဒါယကာတို႔ လွဴဒါန္းေသာ သကၤန္းကို စြန္႔လ်က္ ပံ့သကူ သကၤန္းကို ေဆာင္ျခင္းဟူေသာ ပံ့သကူ ဓုတင္၊


၂။ ေလးထည္ေျမာက္ သကၤန္းကို စြန္႔လ်က္ သံုးထည္ေသာ သကၤန္းကိုသာ ေဆာင္ျခင္းဟူေသာ တိစီ၀ရိက္ ဓုတင္၊


၃။ လာဘ္ပို လာဘ္လွ်ံကို ပယ္၍ ဆြမ္းခံ၍ရေသာ ဆြမ္းကိုသာ သံုးေဆာင္ျခင္း (ပိ႑ပါတ္ ဓုတင္)


၄။ လွ်ပ္ေပၚေလာ္လီ အိမ္စဥ္ေက်ာ္၍ ခံယူျခင္းကို ပယ္လ်က္ အိမ္စဥ္ မေက်ာ္မလွပ္ ရပ္၍ရေသာ ဆြမ္းကို သံုးေဆာင္ျခင္း (သပဒါနစာရိက ဓုတင္)


၅။ ေနရာအထူးထူး၌ စားျခင္းကို ပယ္လ်က္ တစ္ထိုင္ တစ္ေနရာတည္း၌ စားျခင္းကို ေဆာင္ျခင္း (ဧကာသႏိုက္ ဓုတင္)


၆။ ႏွစ္ခြက္ေျမာက္ေ သာ ဆြမ္းဟင္းကို ပယ္၍ တစ္ခြက္တည္းႏွင့္သာ သံုးေဆာင္ျခင္း (ပတၱပိုဏ္ ဓုတင္)


၇။ ဆြမ္းစၿပီး စားေနစဥ္ ကပ္လာေသာ ေဘာဇဥ္ကို ေတာ္ၿပီတန္ၿပီ ဆိုၿပီး ကပ္ယူစားျခင္းကို ပယ္ျခင္း (ခလုပစၦာဘတ္ ဓုတင္)


၈။ ဂါမ၀ါသီ ေက်ာင္းသခၤမ္းကိ ု ပယ္၍ ေတာရေက်ာင္း၌ ေနျခင္းကို ေဆာက္တည္ျခင္း (အာရညကင္ ဓုတင္)


၉။ အမိုး အကာရွိေသာ ေက်ာင္းကုိ ပယ္၍ လြင္တီးေခါင္၌ ေနျခင္း (အေဗၻာကာသိက ဓုတင္)


၁၀။ သုႆာန္ မဟုတ္ေသာ ေနရာကို ကပ္လ်က္ သုႆာန္၌ ေနျခင္း (သုႆာန္ ဓုတင္)


၁၁။ အမိုးအကာရွိေသာ ေက်ာင္းကို ပယ္လ်က္ သစ္ပင္ရင္း၌ ေနျခင္း (ရုကၡမူဓုတင္)


၁၂။ ေနရာေကာင္း ေက်ာင္းေဆာင္ကို ပယ္၍ ျဖစ္စဥ္အတိုင္း ေနျခင္း (ယထာသႏၱတိ ဓုတင္)


၁၃။ အိပ္ျခင္းကို ပယ္၍ ထျခင္း၊ ထိုင္ျခင္း၊ စႀကႍသြားျခင္းကို ေဆာင္ျခင္း (နိသဇၨိ ဓုတင္) တို႔ ျဖစ္၏။


ဤဓုတင္မ်ားကို ေဆာင္ျခင္းျဖင့္ -


(၁) အသက္ေမြး စင္ၾကယ္ျခင္း၊


(၂) ခ်မ္းသာက်ိဳး ရွိျခင္း၊


(၃) အျပစ္မရွိ၊


(၄) သူတစ္ပါးတုိ႔အား ဒုကၡမေပး၊


(၅) ေဘးမရွိ၊


(၆) သူတစ္ပါးကို မႏွိပ္စက္၊


(၇) အမွန္ ႀကီးပြား၏၊


(၈) ကုသိုလ္တရား မဆုတ္ယုတ္၊


(၉) မာယာ စဥ္းလဲျခင္း မရွိ၊


(၁၀) ေသျခင္းကို ေစာင့္တတ္၏၊


(၁၁) ေတာင့္တတိုင္း ေပး၏၊


(၁၂) သတၱ၀ါ အားလံုးကို ဆံုးမတတ္၏၊


(၁၃) ေစာင့္စည္းေသာ အက်ိဳး ရွိ၏၊


(၁၄) ေလ်ာက္ပတ္ေသာ အက်င့္ ျဖစ္၏၊


(၁၅) ကိေလသာတို႔ မမွီမကပ္ႏိုင္၊


(၁၆) ကိေလသာမွ လြတ္၏၊


(၁၇) ရာဂကုန္၏၊


(၁၈) ေဒါသကုန္၏၊


(၁၉) ေမာဟကုန္၏၊


(၂၀) မာန္တက္မႈကို ပယ္၏၊


(၂၁) ၀ိတက္ကို ျဖတ္၏၊


(၂၂) ယံုမွားသကၤာမွ ကူးေျမာက္၏၊


(၂၃) အပ်င္းကို ပယ္ေဖ်ာက္၏၊


(၂၄) မေမြ႔ေလ်ာ္ျခင္း ကို ေဖ်ာက္၏၊


(၂၅) သည္းခံတတ္၏၊


(၂၆) အတုမရွိ ျမတ္ေသာ အက်င့္တည္း၊


(၂၇) မႏိႈင္းယွဥ္အပ္ေ သာ ဂုဏ္ရွိ၏၊


(၂၈) နိဗၺာန္သို႔ ေရာက္၏- ဟူေသာ အက်ိဳးထူး အက်ိဳးျမတ္မ်ားကို ရႏိုင္သည္။


Credit to Myoukoo Syadaw's article & website


ေမတၱာျဖင့္ ေ၀မွ်သူ အႏိႈင္းမဲ့စာတိုေပစမ်ား (www.infinitydhamma.com)